Τους ζητήσαμε να επιλέξουν την αγαπημένη τους πλατφόρμα για την τέχνη αυτή την περίοδο που τα πιο ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά ταξίδια γίνονται μέσα από τα κομπιούτερ μας. Είναι και οι τρεις άνθρωποι που γνωρίζουν τον πολιτισμό εκ των έσω και η εμπειρία τους σε θεσμικές θέσεις σημαντικών ιδρυμάτων της χώρας τούς κάνει να συντονίζονται πιο γρήγορα με το διεθνές πολιτιστικό γίγνεσθαι. Και οι τρεις μας προτείνουν τις διαδικτυακές πλατφόρμες μεγάλων μουσείων. Το κοινό σημείο τους είναι ο πλούτος των συλλογών, η πολύχρονη εμπειρία και ο άψογος τεχνολογικός σχεδιασμός.

«Είναι μεγάλη πρόκληση την περίοδο αυτή για τα μουσεία η δημιουργία online πλατφόρμας για τις τέχνες που, χωρίς να υποκαθιστά τη διά ζώσης επίσκεψη στο μουσείο και στις δραστηριότητές του, να μπορεί να συνδυάζει την ενημέρωση με τη δραστηριότητα, τη διαδραστικότητα και την κοινωνική δικτύωση. Η ποικιλία είναι πολύ μεγάλη. Η Google Arts and Culture παραμένει πάντα ένας τόπος διαρκώς ανανεούμενος και πλούσιος για εξερεύνηση. Θα ξεχωρίσω, όμως, τα online προγράμματα της Tate (www.tate.org.uk). Παρακολουθώ εδώ και χρόνια τις διαδικτυακές δραστηριότητες της Tate, ωστόσο το τελευταίο διάστημα, και με αφορμή τα κλειστά μουσεία, η αρχική σελίδα της με το μότο “Απολαύστε την τέχνη όπου και αν βρίσκεστε” είναι μια ελκυστική πρόσκληση προς το κοινό να μείνει συνδεδεμένο. 

»Και τα καταφέρνει, γιατί μπορεί κανείς, χάρη στον εύχρηστο και ευχάριστο σχεδιασμό και στην ποικιλία των θεμάτων, να περιηγείται για ώρες: σεμινάρια και ενημέρωση για την Ιστορία της Τέχνης, συζητήσεις με σύγχρονους καλλιτέχνες, δημιουργική απασχόληση με πρωτότυπες ιδέες που απευθύνονται σε παιδιά αλλά και σε ενηλίκους, ενότητες διαδικτυακών εικαστικών εκθέσεων με επίκαιρα θέματα, όπως η κλιματική αλλαγή, η ταυτότητα των μαύρων, το προσφυγικό, οι ΛΟΑΤΚΙ, η αναπηρία κ.ά., ψυχοθεραπευτικές ασκήσεις με αναφορές σε έργα τέχνης, έξυπνα παιχνίδια με χιούμορ, αλλά και προτάσεις για αγορές. Και όταν βγαίνει κανείς από αυτή την περιήγηση, αισθάνεται ότι άξιζε ο χρόνος που διέθεσε, γιατί έμαθε, γνώρισε, δημιούργησε και διασκέδασε».

«Πολύ συχνά, στους δύσκολους μήνες του εγκλεισμού, αναζητώ παρηγοριά στις διαδικτυακές προσφορές των μουσείων και των πολιτιστικών οργανισμών στην Ελλάδα και διεθνώς. Η αναζήτηση αυτή δεν έχει μόνο χαρακτήρα επιστημονικό ή αγχολυτικό: υποκαθιστά κυρίως την ανάγκη για το ταξίδι, τη μεγαλύτερη απώλεια της πανδημίας (εκτός από την αγκαλιά). Πέρα από τα σύντομα βίντεο που παρακολουθώ σε ιστοτόπους όπως το Nowness, με ιδιαίτερη έμφαση στην αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και στην αναβίωση παραδοσιακών τεχνών, παρηγορητικά λειτουργεί κυρίως η διαδικτυακή πλατφόρμα του Βασιλικού Μουσείου (Rijksmuseum) του Αμστερνταμ. Τόσο η χρηστικότητα των εργαλείων αναζήτησης όσο και η δυνατότητα μελέτης των εικόνων σε εξαιρετική ανάλυση, σε συνδυασμό με τα υψηλής ποιότητας “μεταδεδομένα”, δηλαδή τις συνοδευτικές πληροφορίες, καθιστούν την περιήγηση στις γεμάτες εκπλήξεις συλλογές αυτού του πολυσυλλεκτικού μουσείου μια διαρκή απόλαυση. 

»Η δημιουργία του προσωπικού μου “Rijksstudio”, όπου μπορώ να επιμεληθώ την ολοδική μου επιλογή από τις απέραντες συλλογές, το “Kustkabinett” όσων με διασκεδάζουν και ερεθίζουν τη φαντασία και τις αισθήσεις μου, είναι μια επιπρόσθετη πρόκληση. Η ποιότητα και η ελευθερία της ψηφιακής εμπειρίας του Rijksmuseum αποτελεί πρότυπο για τους επαγγελματίες του πολιτισμού και πηγή έμπνευσης για καθέναν μας».

«Για να μην αναφέρουμε μόνο τα αρνητικά, ας πούμε ότι οι συνθήκες και η εξοικείωση με την τεχνολογία μάς προσφέρει μια ευκαιρία: μπορούμε χωρίς κόστος να “συνδεθούμε” με τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, να δούμε τις συλλογές τους, να ενημερωθούμε, να εκπαιδευθούμε και να διασκεδάσουμε μέσα από τις ψηφιακές πλατφόρμες τους. Βεβαίως, τίποτε δεν υποκαθιστά τη φυσική επαφή με το έργο, ούτε τη διαδραστική σχέση που αναπτύσσεται μαζί του. Τουλάχιστον για εμένα, κάθε επίσκεψη σε κάποιον από αυτούς τους σπουδαίους χώρους της τέχνης προϋπέθετε πάντα μια ψυχολογική προετοιμασία, ένα τελετουργικό του οποίου ο ιερός χαρακτήρας ολοκληρωνόταν στη στιγμή της “συνάντησης” με τα έργα.

»Μιλώντας, όμως, για το θετικό κομμάτι της τωρινής κατάστασης, θα αναφέρω δύο online πλατφόρμες που μπορούν να ανοίξουν τους ορίζοντές μας. Η πρώτη είναι του MoMA (www.moma.org), του πρώτου μουσείου στον κόσμο που ιδρύθηκε για να φιλοξενήσει τη μοντέρνα τέχνη – “μπαίνω” συνήθως μέσω του Arts and Culture της Google (artsandculture.google.com). 

»Ο επισκέπτης μπορεί όχι μόνο να δει τις μόνιμες εκθέσεις ή τις τρέχουσες περιοδικές, αλλά παράλληλα έχει πρόσβαση στο τεράστιο αρχείο και στη δυνατότητα να παρακολουθήσει ξεναγήσεις από τους επιμελητές και τον διευθυντή του. Για εμένα είναι πολύ σημαντικό ότι η πλατφόρμα δίνει τη δυνατότητα να συνδέουμε το περιεχόμενο του μουσείου με θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας χάρη στις ψηφιακές συνομιλίες με καλλιτέχνες ή επιμελητές, όπου και αν βρίσκονται.

»H δεύτερη επιλογή είναι το Λούβρο (www.louvre.fr), αυτός ο κολοσσός της τέχνης, ένα από τα παλιότερα μουσεία του κόσμου, που χάρη στην ευρύτητα των συλλογών του προσφέρεται για “διαδρομές”, από τα τμήματα της Μεσοποταμίας, της ελληνικής αρχαιότητας ή της ετρουσκικής». 

Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ